یاد گذشته

حدود بیست سال پیش وقتی صبح بعد یک شب برفی بیدار می شدیم، پدرها بیشتر روی پشت بام بودند و برف پارو می کردند و چه بسیار اتفاق افتاده بود که پشت بام همسایه را هم پارو می کردند، آخر آنها پیر بودند و پارو کردن برایشان سخت بود. مادرها هم دنیایی از دلگرمی بودند آش داغ، آرتو مغز ( شیرینی محلی که ترکیب توت و مغز گردو است) همراه با دیگر خوراکی ها هم دستپخت آنها بود که برای رفع خستگی پدر و بچه ها که مشغول برف بازی بودند آماده می کردند. پدر ها که آرام و قرار نداشتند بعد از برف انداختن پشت بام و خوردن وَردَگ ( میان وعده به زبان محلی) به سراغ باز کردن یک راه در بین انبوه برف که در کوچه جمع شده بود می رفتند؛ حالا امروز پنجشنبه سوم بهمن ماه سال ۱۳۹۸ بعد از بارش سنگین شبانگاهی برف، این حال و هوای گذشته هرچند کم، اما به روستا برگشته است.